تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده محور برمقیاس‌های عملکردی کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی

مقدمه: ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن ﺷﺎیﻊ‏ﺗﺮیﻦ ﺳﺮﻃﺎن در ﺑﯿﻦ زﻧﺎن اﺳﺖ. سرطان و درﻣﺎنﻫﺎی آن از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﯿﻤﯽدرﻣﺎﻧﯽ ﻋﻼیﻢ و ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﯽ وسیعی بوجود می‏آورد و ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ بیمار و خانواده را ﺗﺤﺖاﻟﺸﻌﺎع ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ. لذا آنها نیاز به دانش، درک و توانمندی بیشتری نسبت به عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگیشان دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده- محور بر مقیاس‏های عملکردی کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام شد.  روش بررسی: این پژوهش مطالعه‏ای نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 70 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی­­درمانی در دو گروه مداخله و کنترل از طریق نمونه‏گیری مبتنی بر هدف انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‏های اطلاعات جمعیت شناختی، اطلاعات مربوط به بیماری و درمان و کیفیت زندگی می‏باشد (QLQ-C30, QLQ-Br23). الگو در گروه مداخله اجرا و پس آزمون یک ماه بعد از اتمام مداخله انجام شد. یافته‏ها: این الگو سبب ارتقای مقیاس‏های عملکردی عمومی (جسمانی، نقش، ذهنی، احساسی و اجتماعی) در گروه مداخله شد(P<0.05) . در مقیاس‏های عملکردی اختصاصی در دو گروه بعد از مداخله در ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی تفاوت معنی‏داری دیده نشد (P>0.05) ولی در بعد نگرش به آینده در گروه مداخله بهبود حاصل شد.  نتیجه‏گیری: اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در ارتقا مقیاس‏های عملکردی (به غیر از ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی) کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی مؤثر بوده است.